Έχει κολλήσει το μυαλό,
αποκομμένο ταξιδεύει
στο πουθενά
Τόσες μέρες χωρίς όνομα
κι οι νύχτες ολόιδιες
με ψες
Σιωπηλά καλώδια,
μεταφέρουν τη θλίψη
του κόσμου πέρα δώθε
Αναπάντεχες οι αντοχές
των ανθρώπων
στην μοναξιά
Στο τέλος είπαν
θα βραβευτεί τιμής ένεκεν
η ανθρωπότητα
Ας γίνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου