ροδάκινα
αφημένα στο τελάρο
από χθες
στο πάτωμα
Στα σκούρα πλακάκια
που περπατάω ξυπόλυτη
χειμώνα καλοκαίρι
Αφήνω την βρύση
ανοιχτή
το νερό δρόσισε
και πίνω απ' το μπρίκι
Πάντα βρέχομαι
έτσι
Κοιτάζω έξω
δεν έχει φεγγάρι
δεν έχει ήλιο
σε λίγο ξημερώνει
Αθόρυβη η αλλαγή
της μέρας
σβήνει τα ίχνη
του γιασεμιού
Ακούω το θρόισμα
της νύχτας
καθώς φεύγει
Κλέβει τα ροδάκινα
κρατάω το γιασεμί
Ένα αμυδρό χαμόγελο
μου ξέφυγε
σαν είδα ξεχασμένο
ένα αστέρι
στο άδειο τελάρο
ανοιχτή
το νερό δρόσισε
και πίνω απ' το μπρίκι
Πάντα βρέχομαι
έτσι
Κοιτάζω έξω
δεν έχει φεγγάρι
δεν έχει ήλιο
σε λίγο ξημερώνει
Αθόρυβη η αλλαγή
της μέρας
σβήνει τα ίχνη
του γιασεμιού
Ακούω το θρόισμα
της νύχτας
καθώς φεύγει
Κλέβει τα ροδάκινα
κρατάω το γιασεμί
Ένα αμυδρό χαμόγελο
μου ξέφυγε
σαν είδα ξεχασμένο
ένα αστέρι
στο άδειο τελάρο
3 σχόλια:
like !!!!!!
Η ΕΙΚΟΝΑ ..ΞΥΠΟΛΥΤΗ ΧΕΙΜΩΝΑ-ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ -ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΡΙΚΙ ...ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ...ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΩ? ΘΑ ΤΟ ...ΞΑΝΑΠΩ...ΕΓΡΑΨΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αστέρια! όλο και κάπου κρύβονται για να μας εκπλήξουν.
Καλό βραδάκι.
Δημοσίευση σχολίου