....δεν νοιάστηκε
κοίταξε μόνο τον εαυτό του
και έγινε βραχνάς,
έπνιξε με τα πλοκάμια του
σα μέδουσα τη ζωή του άλλου
και απαίτησε....
το θύμα ένιωσε την αναπνοή του
μέσα στο πετσί του
κι απεγνωσμένα
προσπάθησε
να διαφύγει από την μοίρα
που δεν διάλεξε....
τα δάκρυα στα μάτια
ήρθαν αργά
και πόνεσαν σαν ελευθέρωσε
το σημαδεμένο κουφάρι
απ΄τον εγωισμό
βάζοντας μπροστά
έστω και στο τέλος
μια αγάπη που
κατέληξε να γίνει εφιάλτης
σ΄έναν ύπνο
ταραγμένο απ΄την βραδινή
ανάγκη του θύτη
να σκοτώσει.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου