Μυριοφύτου 1....

καμιά φορά πρέπει να γυρίζεις πίσω και να θυμάσαι....να μην αφήνεις τη ζωή να σε παρασέρνει μόνο σε νέα πρόσωπα και σε καινούριες εικόνες...πρέπει κάπου κάπου να γυρίζεις πολύ πίσω  .....στην αρχή των ονείρων σου....τότε που καθόσουν στα σκαλοπάτια και η ζωή ήταν μπροστά σου....θυμάσαι τα όνειρα σου τότε; 

Κάθισα στα ίδια σκαλιά

οι μυρωδιές με τύλιξαν

Άκουσα τις φωνές

της γειτονιάς

Το κοντέρ της μνήμης

άρχισε να γράφει

τα χρόνια

τις μέρες

που έζησα

Σα ν' ακούω την φωνή

της μαμάς

να με φωνάζει

μαμά ακόμα λίγο

ακόμα λίγο

Τα όνειρα μου δεν τέλειωναν

σ' αυτά τα σκαλοπάτια

Δεν συμβιβάζονταν

Δεν υπήρχε τίποτα
να με φοβίζει
Ο χρόνος
ήταν με το μέρος μου

Τα δάκρυα
ξέπλυναν την ψυχή μου
Φεύγοντας ψιθύρισα
Ακόμα λίγο μαμά
ακόμα λίγο...