ούτε λυγμούς
ούτε δάκρυα
Σταμάτησαν την ώρα
που φώλιασε μέσα μου
η θλίψη
Αυτή που χύθηκε
σ όλο τον κόσμο
και μας ευνούχισε
Αυτή που φώλιασε
μέσα μας
μέσα μας
και σφράγισε στόματα
και συνειδήσεις
Θέλω ν ανασάνω
ο αέρας λιγόστεψε
-είπαν τον έκλεψαν-
Μα πως θα ζήσουν
τα παιδιά μου
σκέφτηκα
σκέφτηκα
και σηκώθηκα
Ντύθηκα στα λευκά
και πήρα
τους δρόμους
και πήρα
τους δρόμους
5 σχόλια:
ΔΕΝ ΕΧΩ ...ΛΟΓΙΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ ....ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ....ΕΚΔΟΣΗΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΝ....ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΤΟ ΛΕΩ ΑΛΗΘΙΝΑ....ΦΙΛΑΚΙΑ ..ΕΓΡΑΨΕΣ !
Το λευκό ειναι το καθαρό χρώμα του πένθους...
γι αυτο φορανε στους γαμους λευκο????χαχχααχαχαχχαχχαχχα
"ο αέρας λιγόστεψε,
-είπαν τον έκλεψαν-"
Αυτό τα λέει όλα!
δεν έχω λόγια καλή μου !!!!
η έκδοση είναι μια υπόθεση που αιμορραγεί από όπου την κοιτάξεις Λένα ..
Δημοσίευση σχολίου