Χάνω την σειρά
Ανακατεύω όνειρα
Ανακατεύω σκέψεις
Με παίρνει από κάτω
και κρύβομαι
και με πιάνει αυτή
η θλίψη
Ύστερα
προσπαθώ να βάλω
τα όνειρα στη σειρά
Τη θλίψη στα συρτάρια
του μυαλού μου
Να την θάψω
Πετάω και πάλι
πιο ψηλά από όσο μπορώ
πιο ψηλά απ΄ όσο αντέχω
και δεν με νοιάζει
που ζαλίζομαι
Σα να μη βρίσκω τη μέση
σα να μην αντέχω
το ανάμεσα
Από ρυάκι γίνομαι
χείμαρρος
κι από σταγόνα
βροχή
και μετά πάλι
σταγόνα
Και ύστερα δάκρυ
και χάνομαι
2 σχόλια:
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΟ FACEBOOK. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΡΥΒΩ ΠΩΣ ...Μ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ .....ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΣΑΝ ΚΟΠΛΗΜΕΝΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.....ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ BLOG ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΙΟ .....ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ .....ΠΡΑΓΜΑΤΑ...ΑΠΟ ΟΤΙ ΣΤΟ FACEBOOK... ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΧΑΡΑ....Μ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ....Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ...ΙΣΩΣ ΜΕ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΣΕ ...ΧΑΛΑΡΗ ΣΤΙΓΜΗ .......ΤΕΛΕΙΟ ΕΛΛΗ!!! ΦΙΛΙΑ...
Υ.Γ ....ΓΡΑΦΕ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ .....ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ!!!!!
κάπως έτσι νιώθω κι εγώ μερικές φορές...
καληνύχτα Έλλη :-)))))
Δημοσίευση σχολίου