Μόνος τριγυρνάς
στον δικό σου παράδεισο
Με φτερά αγιασμένα
μα βαριά
ονειρεύεσαι
στα χαμηλά της Εδέμ
Το φωτοστέφανο
της μοναξιάς
που διάλεξες
στάζει φωτιά
Χαμένος έφτασες
στα όρια της σιγής
Αποφεύγοντας τα έγκατα
με ελιγμούς
Εκεί κάποιο πρωί
σε βρήκαν ματωμένο
σε βρήκαν ματωμένο
οι ίσκιοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου