Μπροστά στη αγωνία
της πλεύσης
στο άγνωστο
το φως λιγόστεψε
Οι χαραμάδες
του ονείρου στένεψαν
Τα σκόρπια λόγια
σκοτεινοί βράχοι
που περιμένουν
να με συνθλίψουν
Να προλάβω
να περάσω τις συμπληγάδες
του ανικανοποίητου
Πριν τσαλακώσω
τα φτερά μου
Πριν κλείσει
για πάντα
για πάντα
το πέρασμα
στο όνειρο
Ναυαγός μη γίνω
της δικιάς μου
Αργούς
της δικιάς μου
Αργούς
3 σχόλια:
Ανικανοποίητο...
Μυστήρια Λέξη...
Μυστήρια Έξη αυτή η γεύση η αδοκίμαστη...
Βουλιάζει στην αδράνεια...
Υπέροχη, Έλλη!!
ΕΛΛΗ ΜΟΥ RE RE RESSPECT!!!!!!!!!!!KISSESS!!!
Να προλάβουμε όλοι...
Μπράβο Έλλη!!!
Δημοσίευση σχολίου