Τα όνειρα βίαια
σβησμένα
Τα βρίσκω το πρωί
φαντάσματα
στο μαξιλάρι
στο μαξιλάρι
Απόψε ήταν το λαστιχάκι
που φορούσες στα μαλλιά
το μαύρο
Πέντε η ώρα
ξαναμέτρησα το χθες
μισό κι αυτό
ν' ανάβει τσιγάρο
στα σκοτάδια μου
με το μυαλό μου
να τριγυρνάει
αδέσποτο
Έσφιξα το λαστιχάκι
στη χούφτα μου
ξημέρωσε
κι ακόμα σκοτάδι
στη χούφτα μου
ξημέρωσε
κι ακόμα σκοτάδι
5 σχόλια:
...προσπαθούσαν να με πείσουν πως ''σε σωστή ώρα νυχτώνει'' πάντα...
και εγώ τους κοιτούσα αδιάφορα...
δεν με φόβιζαν ποτέ τα σκοτάδια...
οι αδέσποτες πρώτες αχτίδες έκαναν τη ζημιά...
μπράβο, Έλλη...
OI MΠΕΡΔΕΜΕΝΕΣ ..ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΦΟΒΙΖΑΝ ..ΚΑΙ ΟΣΟ ..ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ...ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΗΝ ΜΕΡΑ .....Η ΝΥΧΤΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑ ...ΟΤΑΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ..ΠΑΤΑΣ .....
ομορφο!!!
"μπερδεύτηκαν οι νύχτες
ξημερώνουν βιαστικά
τα όνειρα βίαια
σβησμένα,
μισά τα βρίσκω το πρωί
φαντάσματα....."
Αχ αυτά τα όνειρα που σβήνουν βίαια.
Και το πρωί προσπαθείς να πιαστείς από την αχνή παρουσία τους μέχρι να εξαφανιστούν.
there are few dreams which remain in your mind day and night ... your constant companions!
daman
Δημοσίευση σχολίου