μεγάλη πόρτα θα περάσεις..................

.......η θεία Ερμιόνη -θεός σγχωρές την- έλεγε το καλύτερο φλιτζάνι.........από πολύ μικρή όταν πήγαινα σπίτι της μου έφτιαχνε ένα καφεδάκι για να μου πει το φλιτζάνι…. Το γύριζα κι εγώ στο πιατάκι με προσοχή κι έβαζα και μια χαρτοπετσέτα από κάτω……ήθελε ένα δεκάλεπτο να στεγνώσει και μετά η θεία Ερμιόνη, η αδερφή της γιαγιάς μου άρχιζε……α πριν σας πω τι μου έλεγε να πω πως αυτή η θεία δεν ήταν μια απλή θεία….ήταν ολόκληρη υπερπαραγωγή…..πάντα ντυμένη στο σικ και γεμάτη χρυσά δαχτυλίδια και βραχιόλια(ντούμπλες τα έλεγε)….ποτέ δεν την είδα απεριποίητη …πάντα με το κραγιονάκι, σάπιο μήλο στα χείλη και το βαμμένο μαλλί….μεγάλη γυναίκα ήταν μα ήξερε να λέει μοντέρνα παραμύθια……έλεγε λοιπόν μόλις έπιανε το φλιτζάνι…….

<καλέ τι βλέπω εδώ…..τι τραπέζια είναι αυτά…?..θα πας κάπου με πολύ κόσμο….θα χορέψεις και βλέπω και λουλούδια και πιάτα…...που θα πάτε στα μπουζούκια?> 

 Μετά κοίταζε πιο προσεχτικά και έλεγε….< ένα πουλί πάνω πάνω , μια επιτυχία και πάνω στο δρόμο σου ένα πρόσωπο περιμένει…..αυτός σε σκέφτεται ...ψηλός κι όμορφός είναι…..να να και δώρα στέλνει...... καλέ ποιος είναι αυτός???>

ποτέ δεν μίλησε για στενάχωρα λόγια, για θανάτους και δάκρυα…..πάντα έβλεπε χορούς , αγάπες και επιτυχίες…..καμιά φορά όταν ήξερε ότι βγαίνουμε με κάποιο παιδί έλεγε...<δαχτυλίδια βλέπω – να κοίτα , τα βλέπεις τα δυο κυκλάκια?- γρήγορα έρχονται αλλά εσύ κάνεις πλάτες και κοιτάς αλλού> <μια χαρά το βλέπω το φλιτζάνι....ζωγραφιά> και μόλις πήγαινα να πω ευχαριστώ μου έκανε νόημα να σταματήσω γιατί δεν βγαίνει αν πεις....

….αχ βρε θεία τι ωραία τα λεγες……

η θεία Ερμιόνη έφυγε έτσι περιποιημένη όπως ήταν πάντα…..με τις ντούμπλες και τα δαχτυλίδια……καμιά φορά είναι σαν να την ακούω να μου λέει…..

<<μεγάλη πόρτα θα περάσεις.......>>