μέσα στις βόμβες
με τον Κύπρο
γραπωμένο στο σβέρκο της
να γλιτώσουν
Κερύνεια
φοβάμαι αδερφή
φοβάμαι
και κρύφτηκαν κάτω απ' τις νεραντζιές
στις νεραντζιές του Φιλίππου
μωρά παιδιά
να μετράνε τις βόμβες
Κερύνεια
η μάνα κρατούσε λίγο καρπούζι
χαλούμι και ψωμί
ο πατέρας με τα σκεπάσματα
στα χεριά και
τα αδέρφια τις φωτογραφίες
η Έλλη αγκαλιά με το μωρό
Κερύνεια
αχ και η νύχτα εκείνη
πόσα άστρα χώρεσε θεέ μου
άστρα και πυροβολισμούς
στην γαλαρία του Μαθιάτη
κλαίγοντας μέτρησε
τ' αστέρια
αφιερωμένο στην φίλη μου
Έλλη Πανταζή
4 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρουσα γραφή και όμορφο ιστολόγιο.
Με συγκίνησες πολύ φίλη μου αγαπημένη...
Θύμησες πού πονάνε...
Μέρες μνήμης...
Δέν ξεχνάμε ποτέ μας ...
Μέ συγκίνησες αγαπημένη μου...
Μέρες μνήμης... θύμησες που πονάνε πολύ...
20 Ιουλίου 2020
Μνήμες πικρές ...!
Δημοσίευση σχολίου