Βροχερός ο καιρός
μαστιγώνει τις μέρες μου
Μουχλιάσουν τα όνειρα
στα μπαλκόνια,
ξεσκέπαστα ταξιδεύουν
στο πουθενά
Μυρίζει η βροχή αναμνήσεις
-πάρε ομπρέλα -
μου φώναξες
Δεν άκουσα
ποτέ δεν ακούω
Στάζουν οι δρόμοι
απόγνωση,
οι απουσίες στεγνές
με προσπέρασαν
Πονάνε οι σταγόνες
στην άσφαλτο
Πάτα γκάζι λοιπόν
πάτα γκάζι
1 σχόλιο:
όμορφο.. ελπίζω κάποτε να ακούσει...
<3
Δημοσίευση σχολίου