Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

ήθελα να ξέρεις...


ήθελα να ξέρεις
πως τα  μαλλιά μου
ασπρίζουν σιγά σιγά...
όταν δεν γελάω μοιάζω
τόσο κουρασμένη
τόσο μεγάλη...
μερικές φορές
νομίζω πως η θλίψη
πολεμάει το χαμόγελο
και φοβάμαι μη με νικήσει...
ήθελα να ξέρεις
πως τα μάτια μου
θολώνουν πιο συχνά...
ναι ακόμα πάω στον καθρέφτη
 κάνω γκριμάτσες
και μετά γελάω...
νομίζω πως δεν άλλαξα
θα μ' αναγνώριζες
από τον ήχο της σιωπής μου.

 



3 σχόλια:

Paraskevi Lamprini M. είπε...

μου αρέσει..και ήθελα να ξέρεις.. ότι γράφεις πολύ ωραία! νασαι καλά elli elli μου...

elli elli... είπε...

ευχαριστώ Λαμπρινή μου να σαι καλά ;)

Ανώνυμος είπε...

Well ...poetry inspires the soul...and this is one such writing...blessings...
---daman