Η ανάσα μου κι εγώ
Οι σκέψεις
τριγυρνάνε
αθόρυβες
αθόρυβες
στο μυαλό
'Ολη η φύση θαρρείς
είναι με το μέρος μου
απόψε
και σιωπά
και σιωπά
Άδειασα τελείως
Εικόνες και χρώματα
Αισθήματα
Όνειρα
ένα ένα
θα μπουν στη θέση τους
Τα κενά που υπήρχαν
θα κλείσουν
Γεμίζω
Ένα μούδιασμα γλυκό
η απουσία
του κόσμου
Σαν ξημερώσει
το ξέρω
θα ΄ρθει
να με τραντάξει
Θα μπορέσω ξανά
ν' ανάψω
το φως
και να σβήσω
την σιωπή
με μια καλημέρα;
2 σχόλια:
Πολλές φορές έχουμε αναγκη αυτή τη σιωπή ...είναι ωφέλιμο να αδειαζουμε καποιες φορές για να κάνουμε χώρο στα επόμενα που έρχονται...
Καλημέρα !
καλημερα Ρενα μου!!!!!
Δημοσίευση σχολίου