διστακτικά....

Κουρασμένη ένιωθες χθες βράδυ

καθώς άπλωνες τα πόδια σου στην απέναντι καρέκλα...

Θα θελες να κάνεις πράγματα...να ταξιδέψεις....

Πίστευα πως ήσουν ευτυχισμένη...

Eίπες πως έζησες ......διστακτικά....

Μια ζωή μετρημένη....αθόρυβη....

Στα μάτια σου η φλόγα της νιότης τρεμοσβήνει....

Όνειρα και πόθοι κρύφτηκαν....

Πως φτάσαμε ως εδώ.......

Θα θελα να σου πω παράτα τα όλα.....

Φύγε.....ζήσε αυτά που δεν έζησες....

Δεν μίλησα...τι να πω....

Η ασφάλεια του συμβιβασμού.....

Η ασφάλεια του ξέρω τι θα κάνω αύριο....

Πού καιρός για ανατροπές....

Ησύχασε....όλοι κάτι δεν κάναμε.....

..... κάτι προσπεράσαμε....

όλοι κάτι αφήσαμε πίσω μας....

κάπου στη διαδρομή....έπρεπε να διαλέξουμε....