Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

ομπρέλες.......



μια ζωή κρατάμε ομπρέλες...κρυβόμαστε κάτω απ΄αυτές...όσο κι αν όλοι θέλουμε μια βόλτα κάτω απ΄την βροχή....όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο πολύ κρυβόμαστε...τόσο πιο πολλές ομπρέλες κρατάμε...
η βροχή ταιριάζει στα νιάτα.....αυτά δεν χρειάζονται ομπρέλα....δεν φοβούνται την βροχή....



photo antonis bultadakis

κράτησα σφιχτά στο χέρι μου
μια ομπρέλα
εκείνη την γκρι
που έχει φθαρεί...
πρόσεξα πολύ
μη με φτάσουν οι στάλες
και με ξυπνήσουν...
οι σταγόνες πονάνε....
σε τρυπάνε 
και δεν κλείνει η πληγή
....
να κρυφτώ ...να κρυφτώ...
να μη με φτάσουν....
και γέμισα τον ουρανό ομπρέλες
να ξεφύγω....

2 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΤΩΡΑ;ΤΕΛΕΙΟΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΜΑΓΙΚΗ!!!
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

ღ oneiremataღ είπε...

ποτέ μου δεν κρατώ ομπρέλα...δεν ξέρω αν έχω καν καμιά στο σπίτι...μ' αρέσει η βροχή, να περπατώ μες τη βροχή, να με αναζωογονεί σώμα και πνεύμα, καθώς πέφτει σιγαλά ή και δυνατά...ας μουσκέψω δε με νοιάζει...
τη δική σου ομπρέλα όμως -εκείνη την νοητή, την γκρίζα- Έλλη, ίσως την έχω κρατήσει κι εγώ, ίσως κρύφτηκα κι εγώ κάτω απ' αυτήν...ίσως την άφησα να την παρασύρει στον ουρανό ο αέρας, ίσως την κρατάω μισόκλειστη για την επόμενη φορά που θα χρειαστώ ένα προπέτασμα ιδεών και σκέψεων για να κρυφτώ, ίσως...
φιλάκια πολλά :))))