photo antonis bultadakis
Σε χαιρετούν οι αλήθειες σου
Δίπλα σε γνώριμο γκρεμό...
Δεν σε τρομάζουν οι σιωπές
Μιλάνε...
Με ανάσες που μηδένισαν το χρόνο.
Το ηλιοβασίλεμα σε πόνεσε
Σ΄ένα παιχνίδι που βιάστηκεςνα το κερδίσεις
Με κάθε τρόπο...
Δίχως για εγγυήσεις να νοιαστείς
Κλέβοντας μόνο λίγη βροχή απ΄τη ματιά
Την μυρωδιά μου στο λαιμό
και προσμονή μες την καρδιά σου...
Τώρα τις νύχτες σου αέρας τις κεντά
Και στο κορμί σου πάνω η σκιά μου
Να μαρτυράνε πως υπήρξαμε
κι οι δυό φθηνοί εραστές
δίπλα στου ονείρου το κουφάρι....
από Φιλόλαο Παππά
2 σχόλια:
Πανέμορφα τα ποιήματά σου
Προσπαθώ όμως να μην τα διαβάζω
γιατί μου θυμήζουν ότι προσπαθώ να ξεχάσω και να βγάλω απ το μυαλό μου
Μερικές φορές δεν τα καταφέρνω ! όπως σήμερα!
Κι αναρωτιέμαι καλύτερα λίγος-λίγος ο πόνος ή όλος μαζί όπως σήμερα;
Καλά να είσαι
συναρπαστικό...δηλώνει αν κατάλαβα καλά την ανυπαρξία αισθήματος, εραστές χωρίς αγάπη, γι΄ αυτό αυτό που απόμεινε είναι η πίκρα...
Δημοσίευση σχολίου