Για ένα λεπτό να ξαναγύριζα
στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες
της νιότης
Εκεί που δεν χρειάζονται χρώματα
να ζωντανέψουν την εικόνα
Εκεί που είσαι ζωντανός
Δίπλα ένα ποδήλατο αναμνήσεις
και μια αγκαλιά αξέχαστη
να κάνει κόντρες με την ομορφιά
του δειλινού
Σκιές μιας νιότης που λαμπύριζε
μέσα από γέλια
μέσα από μάτια
που αγαπούν
Για ένα λεπτό
ας χαθώ στην εικόνα σου
ας αγγίξω την νιότη
σαν σκιά
2 σχόλια:
πολύ όμορφο Έλλη και η φωτογραφία του Αντώνη καταπληκτική -όπως κι οι υπόλοιπες- !!!!!!
Για ένα λεπτό.....να ξαναγύριζα
στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες
της νιότης....
εκεί που δεν χρειάζονται χρώματα
να ζωντανέψουν την εικόνα....
Πολύ όμορφο και πολύ αληθινό.
Δημοσίευση σχολίου