Θα ΄θελα μια αγκαλιά μεγάλη,
μια μυρωδιά καπνού και πεύκου,
μπράτσα κλαδιά
Ανάσα καθαρή σα στάλα ρετσινιού,
Ανάσα καθαρή σα στάλα ρετσινιού,
λόγια γλυκά σαν τ΄αεράκι,
που περνά μέσα απ΄τα πλατανόφυλλα.
Σαν λυγαριά να σκύψω να σε φιλήσω
και μαγεμένη απ΄τους χυμούς σου,
να μη χορταίνω
Να σε μπερδέψω
Να σε μπερδέψω
μέσα στις ρίζες μου,
να ξεχαστείς για πάντα κοντά μου.
Θα θελα ένα καρδιοχτύπι,
σαν αυτό που ξέχασα
να ρθει να με διαλύσει
Να ξαγρυπνώ με όνειρα,
να ρθει να με διαλύσει
Να ξαγρυπνώ με όνειρα,
και να μουσκεύω τα σεντόνια,
με τον ιδρώτα της προσμονής.
Σαν κολασμένη να νιώσω,
να ημερέψω το κορμί μου
και να δοθώ στο ερωτικό σου κάλεσμα
σα στάχυ που γέρνει
στην κάψα του καλοκαιριού.
στην κάψα του καλοκαιριού.
3 σχόλια:
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΜΠΡΑΒΟ
Ερωτικό και πονεμένο. Εικόνες, προσμονή, ελπίδα, απαγοήτευση.
Νοσταλγία ή πραγματικότητα αυτή είναι η ζωή.
Πολύ τρυφερό.
Πόσο μπορώ να σε καταλάβω.Βλέπεις είμαι κι εγώ γυναίκα!Οι υπέροχοι στίχοι σου με αφορούν άμεσα ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο της ζωής μου.
Δημοσίευση σχολίου